O pil-pil

-Para o xantar, trouxen bacallau xa desalado. Cando veñamos de volta da camiñata, preparámolo.

 (Pegareime a ela para non perder detalle cando cociñe o bacallau ao pil pil...).

-Vou pelar uns allos e fritilos agora pola mañá. Pois o aceite ten que enfriar.

-Cantos allos lle pos?

-Con tres é suficiente.

Saímos a camiñar pola beira do mar coa ilusión como guía e a compaña da choiva incesante. A pasarela de madeira que nos conducía á praia estaba húmida e resbaladiza… Un contratempo truncounos a excursión  e obrigounos a regresar.

-Como eu debo manter o brazo en repouso, vas ter que cociñar ti.

-Seguirei as túas instrucións.

-Primeiro colocamos as racións de bacallau nesta tarteira e sobre elas, pouquiño a pouco, vertemos parte do aceite no que fritimos os allos. Cociñamos a lume lento sen  deixar de mover en vaivén para que a salsa vaia ligando.

- E canto tempo teremos que mover?

-Sobre unha hora, aproximadamente…

(Paciencia entón e mans á obra. Os convidados esperan degustar o delicioso prato, intentaremos non defraudalos).

-Dime, paréceche que empeza a coller cor?

-Si, vas ben; ao final quedará unha salsa brancuxada.

-E a textura como está, non tarda en espesar?

-Hai que evitar que o aceite queza moito, manter a lume suave e mover sen parar; ese é o truco.

Efectivamente, según trascurrían os minutos, a salsa íase tornado cremosa e o  aroma que desprendía abría o apetito.

Con moita calma, entrañables conversas,  sorrisos cómplices,  unha copiña de viño tinto na man para saborear e brindar e a súa atenta mirada, fomos conseguindo o punto desexado para a salsa do bacallau.

-Pois xa está listo! Agora só nos queda decorar un pouquiño: colocamos encima os tres allos e unhas guindillas cortadas en aros finos.

- Os aros, moi finos, non quedaron. É que… este coitelo está pouco afiado, haha!! (Vaia escusa...)

-Velaquí: a xantar!

-Sácaslle unha foto?

-Veña: flash!

-Uhmnnn… Exquisito.

Un pracer aprender a cociñar contigo.

Benito Lertxundi--Bizkaia Maite

Berroguetto - Xente