miércoles, 21 de marzo de 2012

Paseos


Preámbulo a un silencio

Porque se tiene conciencia de la inutilidad de tantas cosas
a veces uno se sienta tranquilamente a la sombra de un árbol
en verano
y se calla.

Ángel González







7 comentarios:

  1. Ui, canto exotismo!
    "e calo"

    ResponderEliminar
  2. Escollo a 1ª e a 4ª imaxes e séntome no banco vermello en silencio.Escoitando en silencio...
    Moi bo Harmonía!

    ResponderEliminar
  3. Frondoso exotismo, engadiría eu. Voume fixar un anaco no pavo a ver se, despois do preámbulo, desplega a súa plumaxe silente.

    Bicos ó calado

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Pois a ver se tés máis sorte, porque eu xa o intentei no seu día e nin se inmutou para saír na foto!

      Eliminar
  4. que fermosura, parece un xardín xaponés!, o verde, os reflexos na auga, os sauces... escoito a melodía lánguida, e sentaríame de boa gaña naquel banquiño vermello.

    ResponderEliminar