martes, 22 de mayo de 2012

A túa voz





CANTARELA DO CANTEIRO

Plim-plim, plim-plim, plim-plim...
Con sílaba de ferreiro
canta, canta,
os minerais sonos debullando,
plim-plim, plim-plim, plim-plim...
canta, canta o teu cincel.
...
O teu arte, canteiro,
arte maior do pico e da marreta,
qué xeolóxico verso,
na castidade crúa do perpiaño
labrará para min?
...
Plim-plim, plim-plim, plim-plim...
As voces unisílabas da pedra,
só por túa mao, canteiro,
se xuntaron
ao pentagrama máxico do mundo.

Valentín Paz Andrade


jueves, 17 de mayo de 2012

O vento



TRIADAS DO VENTO NO MAR

Verde vento polas leiras
e vento azul polo mar,
panos da mesma bandeira.
Quen fora vento, meu mar
e sobre o teu lombo brando
puidera o corpo deitar!
Quen fora o vento poboado
de polen e de cantigas
e malvises namorados!
Quen fora o vento que rube
a refrescar as estrelas
despois de folgar coa nube!
Quen fora xinete alado
de ardor e de vidro feito
sobre das olas montado!

Valentín Paz Andrade

viernes, 11 de mayo de 2012

En maio






CONFORTO

Que a terra me conforte
a terra fresca
onde meus pais lavraron,
e sinta o seu lentor
e sinta a saiba
subir polas raíces até o corpo
dos grandes castiñeiros.
Só por sentir as rulas
pousarse-se levemente na saudade.
Antón Avilés de Taramancos